Minęło 25 lat od stworzenia, prawdopodobnie, jednego z najczęściej używanych języków do tworzenia stron internetowych. Pojawienie się Internetu spowodowało, że język JavaScript zajął miejsce, którego nikt się nie spodziewał. Od czasu jego powstania język JavaScript nie tylko wzmocnił swoją pozycję jako potężny język programowania, ale także przejął nowe obszary zastosowania przy tworzeniu nowoczesnych stron sieci Web.
Zainspirowany Scheme, Java i Self, język skryptowy JavaScript został opracowany w 1995 r. przez Brendana Eicha podczas pracy w Netscape Communications. W latach 90. ubiegłego wieku firma Netscape Communications cieszyła się znaczną popularnością w Internecie za sprawą swojej przeglądarki — Netscape Navigator — która była powszechnie preferowana i częściej używana niż przeglądarka Mosaic — pierwsza główna przeglądarka internetowa.
Współzałożycielem Netscape Communications był Mark Andreessen, który w 1993 r. był członkiem zespołu programistów Uniwersytetu Illinois i pracował nad projektem przeglądarki Mosaic. W miarę wzrostu popularności sieci Web firmy z branży technologicznej rywalizowały w zakresie opracowania najbardziej wydajnej przeglądarki internetowej.
Zauważyła to firma Microsoft i zainicjowała projekt przeglądarki Internet Explorer w celu przejęcia kontroli nad Internetem od firmy Netscape. Wywołało to ostrą wojnę między firmami Microsoft i Netscape w celu osiągnięcia przewagi w udziale rynkowym przeglądarek.
W tym czasie programistom sieci Web brakowało języka skryptowego do tworzenia lub dodawania dynamicznych funkcji na stronach internetowych. Początkowo planowali wykorzystanie języka Java, ale ostatecznie zdali sobie sprawę, że w celu ulepszenia środowiska użytkownika konieczne jest coś bardziej elastycznego.
Firma Netscape zdała sobie z tego sprawę i zaoferowała lekki język skryptowy, który umożliwił programistom dodawanie interaktywnych funkcji na stronach internetowych. Liczył się czas i właśnie wtedy pojawił się protoplasta języka JavaScript.
W 1995 roku Brendan Eich został zatrudniony przez Netscape w celu stworzenia i wdrożenia dynamicznego języka dla przeglądarki Netscape Navigator 2.0. Projekt ten został szybko przypisany Eichowi. Eich dojrzał w tym okazję do pracy nad czymś, czego był pasjonatem i podjął współpracę z firmą Netscape. W ten sposób narodził się pomysł lekkiego języka skryptowego. Na początku Eich nadał projektowi nazwę Mocha, ale później zmieniono nazwę na Live Script. W ciągu zaledwie dziesięciu dni Eich opracował funkcjonalny prototyp, który był gotowy do wdrożenia w wersji beta przeglądarki Netscape Navigator 2.0.
Aby utrzymać swój udział na rynku przeglądarek, firma Netscape zgodziła się na współpracę z firmą Sun Microsystems — twórcami języka programowania o nazwie Java. Współpraca ta oznaczała, że firma Sun Microsystems zapewniła używanie przeglądarki Netscape Navigator jako platformy internetowej umożliwiającej udostępnianie środowiska Java.
W 1996 roku, prawie rok później, język Live Script został ostatecznie przemianowany na JavaScript w ramach strategii marketingowej mającej na celu uzyskanie akceptacji w społeczności języka Java. Język JavaScript został zaprezentowany jako język skryptowy dla mniejszych projektów po stronie klienta w przeglądarce Netscape Navigator 2.0, podczas gdy Java została zatwierdzona jako specjalistyczne narzędzie do tworzenia imponujących rozwiązań internetowych.
Następnie firma Microsoft przy użyciu inżynierii wstecznej języka JavaScript opracowała własną wersję języka dla swojej przeglądarki Internet Explorer 3. Nazwano go JScript, aby uniknąć problemów prawnych z Sun Microsystems, który był właścicielem marki Java i licencjonował ją firmie Netscape.
Czysty, elastyczny i dostępny także dla projektantów niebędących programistami język JavaScript (a także JScript) stał się wyjątkowo popularny, dzięki czemu strony internetowe stały się bardziej interaktywne i dynamiczne.
Niestety oba języki zaczęły zdobywać negatywną reputację ze względu na niską barierę potrzebnej początkowej wiedzy, co oznaczało, że fragmenty kodu mogli zacząć pisać użytkownicy z niewielką wiedzą lub bez wiedzy o tym, co robią. Ponadto język JavaScript był często używany do denerwowania ludzi (wyskakujące reklamy, wykrywanie przeglądarki itp.), a nie do poprawy ich środowiska użytkowania.
Ważną reakcją w celu rozwiązania tego problemu okazała się standaryzacja ECMA. Firmy Netscape i Sun Microsystems przesłały dokumentację w celu standaryzacji języka JavaScript do organizacji ECMA International, która będzie obsługiwać standard. Standaryzacja była znaczącym krokiem i wielkim wyzwaniem dla takiego nowego języka.
To otworzyło język JavaScript dla szerszej społeczności i pozwoliło programistom wypowiedzieć się na temat ewolucji tego języka skryptowego. Standaryzacja służyła również kontrolowaniu osób, które używały kodu do negatywnych celów. Aby uniknąć naruszenia znaku towarowego Java firmy Sun, komitet ECMA postanowił nazwać standaryzowany język ECMAScript.
Spowodowało to jeszcze więcej nieporozumień, ale ostatecznie nazwa ECMAScript była używana w odniesieniu do specyfikacji, a nazwa JavaScript była (i nadal jest) używana w odniesieniu do języka skryptowego.